Die stelling wordt nogal eens geponeerd. Laten we eens kijken. Is Gaza net zo erg als de holocaust?
“Wat Israël in Gaza doet, is het zo erg als de Holocaust.” Het was 4 mei en in Den Haag was een ‘alternatieve herdenking’. Veel van de aanwezigen hadden een Yasser Arafat-sjaal omgeslagen, want PLO-vlaggen en leuzen als “From the river to the sea’ waren verboden door de organisatie.
Bovenstaand citaat komt niet van iemand die na 2000 is geboren en geen goed geschiedenisonderwijs heeft genoten omdat scholen de Holocaust niet meer durven doceren. Het kwam van de 62-jarige Sabine, die niet met haar achternaam in de krant durfde.
Misschien is het goed om het toch nog eens te vertellen. Begin jaren veertig van de vorige eeuw trokken nazi’s van deur tot deur, waarbij ze Joden – mannen, vrouwen, kinderen, bejaarden, baby’s – naar buiten sleepten en in vrachtwagens laadden. Dat waren zogenoemde razzia’s en het gebeurde in zeker twintig Europese landen tegelijk.
In de vrachtwagens ging het naar concentratiekampen, vanwaar ze per trein – soms in veewagons – op dagenlange dodenreizen naar het Oosten werden getransporteerd. Daar kwamen ze in vernietigingskampen, waar ze in doucheruimtes vergast werden met Zyklon B, en in ovens gecremeerd werden.
Daar in Den Haag werd twee minuten stilte gehouden voor onder andere de ruim 50.000 Gazaanse doden, inclusief de gedode terroristen, ruwweg de helft, die de genocidale pogrom van 7 oktober 2023 op hun geweten hadden.
Opmerkingen als die van Sabine zaaien vergif. In zijn 4 mei-lezing in de Martinikerk in Franeker zei journalist Frénk van der Linden: “Misschien moeten we ons eens afvragen of het woord genocide als etiket voor de gebeurtenissen in Gaza wel thuishoort in de krant.”
Hij had het over de “woordenwedloop” vol grote, grove woorden in het publieke debat in Nederland. Een ’tsunami van asielzoekers’, politici zijn ‘heks’ of ‘eng mannetje’. “Woorden sluipen de taal in om een zondebok te zoeken.”
Hij vergat de grote woorden uit een andere hoek van de gepolariseerde samenleving, waar iedereen met een conservatieve mening lukraak ‘rechts-extremist’ wordt genoemd, waar op Bijbelstudieavonden dominees voor ‘kindermoordenaar’ worden uitgemaakt. Ook vergat hij – het was 4 mei – stil te staan bij het antisemitisme, dat nooit weg is geweest maar sinds 7 oktober ineens weer in het openbaar beleden en getolereerd wordt.
Bij de Holocaustherdenking in Leeuwarden, eind april, sprak een andere journalist, Frits Barend, voor de zoveelste keer zijn dankbaarheid uit aan Jelle en Jeltje de Vries uit Oudega, bij wie zijn ouders en broer de Shoah overleefden. Hij zei dat zoiets de Joden nooit meer mag overkomen.
Maar de Joden voelen zich onveiliger dan in de voorgaande tachtig jaar. Ze durven niet meer op hun eigen Shoah-herdenking of ‘openlijk Joods’ te zijn, stond in deze krant. Een aantal burgemeesters zei op 4 mei dat we wat dat betreft weer terug bij af zijn, in de jaren dertig. Als dat zo is, is het tijd om in de krant te zeggen , ik durf mijn achternaam er bij te zetten: Ik sta vierkant achter, naast en voor de Joden.”
Bron: Friesch Dagblad
Een reactie
We zien in Gaza inderdaad geen razzia’s. Geen vrachtwagens, geen treinen, geen concentratiekampen, geen gerichte campagnes. Niets van dat alles.
De term “genocide” is in deze ook buiten alle proporties:
Hoe kan het toch dat we vrijwel niets horen over 5.400.000 vermoorde mensen in Congo, terwijl slechts 17.000 in Gaza het dagelijkse nieuws beheersen?
Om het even in perspectief te zetten: In Congo is meer dan 3x de totale Gazaanse bevolking vermoord! Er waren in Congo op dat moment 318x meer mensen vermoord en de media zwegen!
Er wordt met geen woord gerept over “genocide” of “genocidaal geweld” bij 5.400.000 Congolezen, maar bij slechts 17.000 Gazanen zijn de kranten te klein om de grote woorden nog te kunnen bevatten.
Net zo erg als de holocaust?
We schreven er al eerder over. Op het moment dat er volgens hamas 34.000 doden zouden zijn gevallen in Gaza. Op dat moment duurde de oorlog tegen hamas één jaar, dus 365 dagen.
Dat betekent gemiddeld 93 doden per dag.
En dan zetten we dat uit tegen de holocaust, waar 3286 Joden per dag stierven. Dat is 35,33 keer zoveel… dag in dag uit… 5 jaar lang..
Hoe kun je een getal van 93 “net zo erg” noemen als 3286?
Hoe kun je het bewust opjagen en afslachten van Joden “net zo erg” noemen als burgerslachtoffers die per ongeluk in elke oorlog vallen?
Pleegden de geallieerden genocide?
Dat is de kop van het artikel waar bovenstaande link naar verwijst. Laatst zag ik een video waarin een moslima de “genocide”-claim deed. Het tegendebater, ik mee Charlie Kirk, vroeg waarom ze die term gebruikte en of de geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog geen genocide pleegden, want die term wordt nooit gehoord.
Haar reactie was iets als ‘Nee, want de geallieerden vermoordden geen onschuldige burgers.’ Charlie zei heel eenvoudig dat ze dat dan nog maar eens aan de inwoners van Dresden moest gaan vragen.
Dresden was in de Tweede Wereldoorlog een stad zonder strategische waarde. Er waren geen militaire installaties, er waren geen wapenfabrieken en Dresden speelde nauwelijks een rol in de oorlog. Het was een stad vol onschuldige burgers.
En juist die stad werd door de geallieerden uitgekozen om te laten zien hoe sterk zijn waren. Een feitelijk neutrale stad werd platgebombardeerd, maar er is niemand die het woord genocide in zijn mond durft te nemen tegenover de geallieerden!
Amsterdam
“Nooit weer” werd er de afgelopen tachtig jaar keer op keer geroepen. Onlangs sprak Femke Halsema zich uit tegen het antisemitisme. Het waren de bekende holle klanken, want ook na de Pogrom van Amsterdam in 2024 bleef elke actie vrijwel uit.
Net als tijdens de holocaust werd er bewust op Joden gejaagd. Mensen werden door bendes met een specifieke achtergrond om hun ID gevraagd en een hotelmedewerkster gaf de kamernummers van de kamers waar Joden verbleven.
Dat was een actie die net zo erg was als de holocaust! Een bewuste jacht op Joden, en niet alleen Maccabi-supporters. Alle Joden liepen gevaar.
En wat misten we van de gemeente Amsterdam? Enige vorm van daadkracht. Een duidelijk “nee”, een duidelijke tegenactie waarbij de daders opgepakt werden en veroordeeld. Het bleef uit.
Daarmee was de toespraak van Halsema bij voorbaat al een holle, inhoudsloze toespraak. En de zak geld van 25 miljoen? Ach, dat is het enige gebaar wat politici van linkse signatuur weten te maken. Ze denken dat alles met geld op te lossen is.
Is er een milieuprobleem, dan heffen ze belasting. Is er een antisemitisch probleem, dan geven ze wat geld. Maar daadwerkelijk het antisemitisme in de stad aanpakken gebeurt niet. Het kwaad woekert voort en geld gaat dat echt niet oplossen!
En daarmee staat de volgende holocaust, met medewerking van Femke Halsema, om de hoek.